Lizbona jest miastem zabytków i pereł architektury, nie wszystkie jednak pochodzą z dawnych czasów. Stolica Portugalii uchodzi także za perłę architektury użytkowej, za której zwieńczenie uznaje się Gare do Oriente. Dworzec położony właściwie w samym sercu Lizbony obsługuje 75 milionów pasażerów rocznie.
Zamek Maurów jest wiekową pamiątką po panowaniu przybyszów z Afryki. Wznosi się na wzgórzu otaczającym Sintrę. Ponad tysiąc lat historii fortyfikacji sprawia, że to jedna z najciekawszych atrakcji, szczególnie dla turystów pragnących poznać bliżej dzieje muzułmańskiej okupacji i chronologii zwycięskiej rekonkwisty na Półwyspie Iberyjskim.
Palácio de Monserrate jest wyjątkową rezydencją położoną w bezpośredniej okolicy Sintry. Kompleks parku oraz zabudowań stanowi unikalną w skali światowej wersję dziewiętnastowiecznego eklektyzmu. Pałac łączy wpływy gotyckie, indyjskie, a także mauretańskie wraz z egzotycznymi, roślinnymi motywami, które harmonijnie współgrają z instalacjami na zewnątrz. W ogrodach znajdują się gatunki flory ze wszystkich zakątków świata, zasadzone zgodnie z ich naturalnym siedliskiem geograficznym.
Palacio Nacional da Pena to bodaj najważniejszy zabytek w Sintrze, który społeczność międzynarodowa doceniła w 1995 roku, wpisując na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Mieszkańcy Portugalii zaś, dziesięć lat później, uznali pałac za jeden z Siedmiu Cudów architektonicznych swojego kraju. Jego bajkowy, niezwykły lub wręcz kiczowaty wygląd rozpoznać można z wielu kilometrów, gdyż budynek usytuowany jest na wzgórzu nad ogromnym parkiem wokół miasta o średniowiecznym rodowodzie.
Quinta da Regaleira jest kompleksem bardzo trudnym do jednoznacznego zdefiniowania. Zachwyt wzbudza w nim różnorodność form architektonicznych, przyrodniczych. W okolicach najbliższego sąsiedztwa Lizbony nie ma równie tajemniczego i mistycznego miejsca. Charakter nadaje mu mnogość stylów budowlanych i koncepcji wykończeniowych, a aurę niepokoju wzbudzają między innymi ukryte w wielu zakamarkach symbole tajnych stowarzyszeń, na przykład wolnomularstwa. Pałac znajduje się tuż obok historycznego centrum Sintry około trzydziestu kilometrów od Lizbony.
Klasztor Karmelitów w Lizbonie jest współcześnie ogromnym pomnikiem, memoriałem, który stanowi zniszczony w wyniku trzęsień ziemi średniowieczny zespół sakralny. Pomimo, że nie pełni swojej typowej funkcji w miejskiej przestrzeni, uchodzi za ważny element na turystycznej mapie stolicy Portugalii. Klasztor mieści w swoich murach muzea – archeologiczne i gwardii narodowej.
Zamek świętego Jerzego (pt. Castelo de São Jorge) znajduje się w lizbońskiej dzielnicy Alfama. Stoi w dominującej pozycji na najwyższym wzgórzu zabytkowego centrum, zapewniając odwiedzającym jeden z najpiękniejszych widoków na miasto i ujście rzeki Tag. Od dwunastego stulecia zamek służył jako pałac królewski, koszary wojskowe, siedziba Archiwum Narodowego Torre do Tombo, a współcześnie jako monument narodowy i tłumnie odwiedzane przez turystów muzeum.
Katedra pod wezwaniem Świętej Dziewicy Maryi (Sé de Faro) w portugalskim mieście Faro należy do pereł architektury gotyckiej. Kunszt jej wykonania został doceniony, gdy zabytek umieszczono na prestiżowej liście skarbów architektury narodowej („Monumentos Nacionais”). Zbudowana prawdopodobnie w okolicy trzynastego stulecia zachowała w sobie cechy wielu stylów architektonicznych, głównie z powodu nękających katastrof naturalnych oraz zawieruch historycznych. Współcześnie, prócz niewątpliwych walorów turystycznych, stanowi siedzibę diecezji regionalnej od ponad czterystu lat, kiedy zastąpiła na tej funkcji świątynię w gminie Silves na południu kraju wedle decyzji ówczesnego władcy Jana III Awiza.
Lizbońska katedra Najświętszej Maryi Panny, częściej nazywana po prostu Sé de Lisboa, jest najstarszą świątynią na terenie stolicy Portugalii. Została wybudowana w koncepcji stylu romańskiego, jednak trzęsienie ziemi, a także inne klęski żywiołowe sprawiły, że była wielokrotnie restaurowana i współcześnie uchodzi za nagromadzenie licznych wizji artystycznych późniejszych epok.
Półwysep Troia to współcześnie bardzo ważne miejsce na turystycznej mapie Portugalii. Jest usytuowany w gminie Grândola, tuż obok ujścia rzeki Sado do Oceanu Atlantyckiego. Charakteryzuje się długimi, piaszczystymi plażami, marinami z najdroższymi jachtami oraz motorówkami, unikatowym portem wzniesionym na drewnianych palach, a także wspaniałymi zabytkami okresu panowania Imperium Rzymskiego. Dostać się na niego można promem odpływającym z portowego miasta Setúbal, którego odległość od Lizbony wynosi zaledwie pięćdziesiąt kilometrów. Czyni to z tego miejsca idealną destynację dla pragnących odpoczynku od zgiełku miasta Portugalczyków i zagranicznych turystów, szukających wyjątkowych wrażeń wizualnych.