Poniżej znajdziecie listę miejsc, które znajdują się w Lizbonie i w jej okolicach. Przewodnik po Lizbonie i najciekawszych miejscach w jej okolicach opublikowałem w osobnym wpisie.
Feira da Ladra jest targiem, który tradycyjnie odbywa się dwa razy w tygodniu na terenie lizbońskiej, wiekowej dzielnicy Alfama. Nazwa rynku, „targ złodziei”, przywodzi na myśl wątpliwą sławę pierwotnej renomy lokalizacji, lecz współcześnie, cały pchli targ uchodzi za całkowicie bezpieczny. Szczególnie jeśli turysta odnajduje nieskrępowaną przyjemność w przeszukiwaniu ton staroci i targuje się o cenę tego jednego, szczególnie wyróżniającego się przedmiotu pośród innych.
Położenie geograficzne Lizbony nadało pewien obraz architekturze, sposobowi zagospodarowania przestrzeni, czy ideom ergonomii życia codziennego. Ogromne różnice poziomów między dzielnicami wymusiły na władzach miasta wymyślenie efektywnego sposobu transportowania tysięcy ludzi, zdążających do pracy, szkół, sklepów, czy domów. W ten sposób powstały liczne windy, kolejki naziemne, a także specjalne podnośniki. Choć od ich powstania minęły co najmniej dziesięciolecia, są nadal aktywnie wykorzystywane, uchodząc ponadto za dość nietuzinkową atrakcję.
Monsanto jest wyjątkową wsią, położoną przy granicy z Hiszpanią, prawie 300 kilometrów od Lizbony i Porto. Mimo odległości od stolicy warto ją odwiedzić, gdyż stanowi wyjątkowy twór pośród tysięcy innych, podobnych do siebie miasteczek. W czasach dyktatury Salazara Monsanto zostało nawet uznane za „najbardziej portugalską miejscowość”.
Akwarium pod patronatem znamienitej postaci w historii portugalskiej żeglugi mieści się właściwie w przysiółku Lizbony o nazwie Cruz Quebrada, na zachód od centrum aglomeracji, dwadzieścia minut spacerem od klasztoru Hieronimitów. Akwarium, oprócz części przyrodniczo-historycznej, posiada również zbiór fauny z blisko 800 kilometrowego portugalskiego wybrzeża.
Cascais to turystyczny kurort w pobliżu Lizbony. Piękne plaże, niezwykła natura i przepyszne jedzenie to najbardziej znane cechy tego niewielkiego, portowego miasteczka.
Dzielnica Belém znajduje się w zachodniej części Lizbony, niedaleko sąsiednich kwartałów Ajuda i Alcântara, a także bezpośrednio na wschód od granicy miasta z Oeiras. Współcześnie o sławie tego miejsca świadczą liczne pomniki, muzea, czy inne monumenty szczególnie bliskie pamięci każdego Portugalczyka, jak Wieża Belém, Klasztor Hieronimitów czy pałac prezydencki który kryje dostojne muzeum powozów. Choć Belém zamieszkuje zaledwie kilkanaście tysięcy osób, to rok rocznie liczbę tą należy przemnożyć kilkunastokrotnie ze względu na tłumy turystów spragnionych zwiedzania największych atrakcji dzielnicy.
Tomar, ostatnia twierdza templariuszy, jeden z najpiękniejszych klasztorów w Portugalii i zdecydowanie najładniejsze okno w całym kraju. Miasteczko położone zaledwie 150 km od Lizbony co roku przyciąga setki turystów również na Festa dos Tabuleiros jeden z najpiękniejszych, tradycyjnych festiwali. Mistycyzm, towarzyszący zabawie, wpisuje się idealnie w dziesiątki mitów narosłych wokół osady. Jedne mówią o setkach tajnych tuneli pod starówką, inne o wielkich bogactwach ukrytych przez templariuszy.
Óbidos to jedno z niewielu miast w Portugalii w których można poczuć niepowtarzalny, średniowieczny klimat. Nad miastem góruje wybudowana w XII wieku twierdza, a pod nią znajdziemy urokliwe, bielone domy o ciemnopomarańczowych dachach. Do Óbidos warto zajrzeć również ze względu na portugalską wiśniówkę – ginjinhę. Tylko tutaj wypijecie ją w czekoladowych kieliszkach.
Cabo da Roca, najbardziej wysunięty na zachód punkt w Europie, w XI wieku określany nawet mianem „końca świata”, z czasem okazał się tylko bramą do wielkich odkryć Portugalczyków. Dziś zachwyca wspaniałymi klifami i dziką przyrodą. Tuż przy przylądku znajduje się jedna z najpiękniejszych plaż w pobliżu Lizbony – Praia da Ursa.
Przełom XIX i XX wieku w Portugalii spowodował rozkwit popularności budowy letnich rezydencji na wybrzeżu nad Tagiem. Możnowładcy, szlachcice decydowali się wówczas na zainwestowanie środków finansowych w konstrukcje azylu, swego rodzaju daczy z dala od gwarnych ulic Lizbony, Porto, czy Bragi. Jednym z koronnych przykładów takich tendencji jest pałac Condes de Castro Guimarães, zwany Wieżą Świętego Sebastiana w Cascais, czyli bezpośrednim sąsiedztwie stołecznego świata.