Palacio Nacional da Pena to bodaj najważniejszy zabytek w Sintrze, który społeczność międzynarodowa doceniła w 1995 roku, wpisując na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Mieszkańcy Portugalii zaś, dziesięć lat później, uznali pałac za jeden z Siedmiu Cudów architektonicznych swojego kraju. Jego bajkowy, niezwykły lub wręcz kiczowaty wygląd rozpoznać można z wielu kilometrów, gdyż budynek usytuowany jest na wzgórzu nad ogromnym parkiem wokół miasta o średniowiecznym rodowodzie.
Quinta da Regaleira jest kompleksem bardzo trudnym do jednoznacznego zdefiniowania. Zachwyt wzbudza w nim różnorodność form architektonicznych, przyrodniczych. W okolicach najbliższego sąsiedztwa Lizbony nie ma równie tajemniczego, czy też mistycznego miejsca. Charakter nadaje mu mnogość stylów budowlanych i koncepcji wykończeniowych, a aurę niepokoju wzbudzają między innymi ukryte w wielu zakamarkach symbole tajnych stowarzyszeń, na przykład wolnomularstwa. Zabytek znajduje się tuż obok historycznego centrum Sintry około trzydziestu kilometrów od Lizbony. Ta wspaniała rezydencja oraz przylegający do niej park z tunelami, setkami fontann oraz kaplic została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1995 roku.
Klasztor Karmelitów w Lizbonie jest współcześnie ogromnym pomnikiem, memoriałem, który stanowi zniszczony w wyniku trzęsień ziemi średniowieczny zespół sakralny. Pomimo, że nie pełni swojej typowej funkcji w miejskiej przestrzeni, uchodzi za ważny element na turystycznej mapie stolicy Portugalii. Klasztor mieści w swoich murach muzea – archeologiczne i gwardii narodowej.
Zamek świętego Jerzego znajduje się w lizbońskiej dzielnicy Santa Maria Maior. Stoi w dominującej pozycji na najwyższym wzgórzu zabytkowego centrum, zapewniając odwiedzającym jeden z najpiękniejszych widoków na miasto, czy ujście rzeki Tag. Od dwunastego stulecia zamek nieprzerwanie służy, w różnorodnych celach na przestrzeni lat, jako pałac królewski, koszary wojskowe, siedziba Archiwum Narodowego Torre do Tombo, a współcześnie jako monument narodowy i tłumnie odwiedzane przez turystów muzeum.
Katedra pod wezwaniem Świętej Dziewicy Maryi (Sé de Faro) w portugalskim mieście Faro należy do pereł architektury gotyckiej. Kunszt jej wykonania został doceniony, gdy zabytek umieszczono na prestiżowej liście skarbów architektury narodowej (“Monumentos Nacionais”). Zbudowana prawdopodobnie w okolicy trzynastego stulecia zachowała w sobie cechy wielu stylów architektonicznych, głównie z powodu nękających katastrof naturalnych oraz zawieruch historycznych. Współcześnie, prócz niewątpliwych walorów turystycznych, stanowi siedzibę diecezji regionalnej od ponad czterystu lat, kiedy zastąpiła na tej funkcji świątynię w gminie Silves na południu kraju wedle decyzji ówczesnego władcy Jana III Awiza.
Lizbońska katedra Najświętszej Maryi Panny, popularnie, po portugalsku nazywana Sé de Lisboa, jest najstarszą świątynią na terenie stolicy Portugalii oraz spośród wszystkich kościołów archidiecezji lizbońskiej. Została wybudowana w koncepcji stylu romańskiego, jednak liczne trzęsienia ziemi, a także inne klęski żywiołowe sprawiły, że była wielokrotnie restaurowana i współcześnie uchodzi za nagromadzenie licznych wizji artystycznych późniejszych epok.
Półwysep Troia to współcześnie bardzo ważne miejsce na turystycznej mapie Portugalii. Jest usytuowany w gminie Grândola, tuż obok ujścia rzeki Sado do Oceanu Atlantyckiego. Charakteryzuje się długimi, piaszczystymi plażami, marinami z najdroższymi jachtami oraz motorówkami, unikatowym portem wzniesionym na drewnianych palach, a także wspaniałymi zabytkami okresu panowania Imperium Rzymskiego. Dostać się na niego można promem odpływającym z portowego miasta Setúbal, którego odległość od Lizbony wynosi zaledwie pięćdziesiąt kilometrów. Czyni to z tego miejsca idealną destynację dla pragnących odpoczynku od zgiełku miasta Portugalczyków i zagranicznych turystów, szukających wyjątkowych wrażeń wizualnych.
Wieża Belem jest położona w pobliżu Klasztoru Hieronimitów w dzielnicy Lizbony o tej samej nazwie. Choć współcześnie stanowi jedną z największych turystycznych atrakcji stolicy Portugalii, przed wiekami była jedną z ważniejszych militarnych budowli u brzegu uchodzącej do oceanu rzeki o nazwie Tag. Stanowi symbol potęgi szesnastowiecznego królestwa i świadectwo kulturalnego dziedzictwa okresu manuelińskiego. Podobnie jak położony niedaleko bliźniaczy architektonicznie kompleks sakralny została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1983 roku.
Klasztor Hieronimitów jest właściwie potężnym kompleksem sakralnym położonym w lizbońskiej dzielnicy Santa Maria de Belém na wybrzeżu Portugalii. Budowla stała się symbolem potęgi mocarstwa w epoce zamorskiej ekspansji terytorialnej, przypadającej na koniec renesansu. Współcześnie turyści z całego świata odwiedzają świątynię i napawają się architektonicznymi detalami, które zostały wpisane w 1983 roku na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wnętrza klasztoru przez wieki służyły duchownym oraz wiernym, a w 1985/1986 i 2007 były miejscem ważnych spotkań międzynarodowych. Pierwsze wydarzenie dotyczyło wstąpienia kraju do Wspólnoty Europejskiej, a drugie podpisania traktatu lizbońskiego.
Most 25 kwietnia jest jednym z najbardziej charakterystycznych symboli Lizbony. Ta dwupoziomowa konstrukcja licząca sobie dokładnie 2278 metrów długości łączy Lizbonę ze zlokalizowaną po drugiej stronie Tagu Almadą. Most, który doskonale widać z centralnej części stolicy Portugalii do złudzenia przypomina słynny Golden Gate z San Francisco. Co warto o nim wiedzieć, kiedy można nim przejść i gdzie zrobić najładniejsze zdjęcia? Wszystko w tym wpisie!