Kościół św. Rocha w Lizbonie jest nierozerwalnie związany z dziejami zakonu jezuickiego na iberyjskich ziemiach. Świątynia zasłynęła z faktu bycia najstarszą bazą zgromadzenia, a także siedzibą Towarzystwa Jezusowego aż do kontrowersyjnej kasaty w drugiej połowie osiemnastego wieku. Barokowy budynek po dziś dzień zachwyca zebranymi bogactwami oraz faktem przetrwania niszczycielskiego trzęsienia ziemi z 1755 roku.
Zabytki przestrzeni użytkowej stanowią bardzo ważną część krajobrazu miejskiego. Most Ludwika I (Ponte de D. Luís) w portugalskim Porto jest wybitnym przykładem dziewiętnastowiecznej architektury służącej ludziom. Ten konstrukt stanowi dwupokładowy, metalowy, łukowy twór rozciągający się nad rzeką Douro między Porto a Vila Nova de Gaia. Most ma rozpiętość prawie dwustu metrów, co czyniło go w momencie budowy najdłuższym mostem dwukondygnacyjnym. Często turyści mylą most z pobliską przeprawą kolejową Maria Pia, którą wzniesiono wcześniej w bardzo podobnej estetyce industrialnej.
Batalha jest miastem o średniowiecznym rodowodzie. Samo to słowo oznacza „bitwę” i nie jest to bynajmniej wynikiem zwykłego przypadku. Miejscowość w dystrykcie Leiria została założona jako dar dziękczynny Bogu oraz zawierzona jego opiece po zwycięstwie w bitwie pod nieodległą Aljubarrotą. Miasto liczy zaledwie kilka tysięcy mieszkańców, a wśród przyjezdnych jest najbardziej znane z pięknego, gotyckiego klasztoru w samym centrum.
Praça do Comércio (plac handlowy) to jeden z głównych placów w Lizbonie i jednocześnie jedno z najpiękniejszych miejsc w mieście. Majestatyczny plac handlowy otoczony jest z trzech stron, zjawiskowymi XVIII-wiecznymi budynkami, a od południowej strony otwiera się na rzekę Tag. To miejsce gdzie kilkaset lat temu przybijały barki wypełnione po brzegi przyprawami sprowadzanymi z zamorskich kolonii Portugalii, a okolica dudniła dźwiękami zliczających wszystko urzędników.
Centrum Kultury (Centro Cultural de Belém) znajduje się w dzielnicy Santa Maria de Belém, naprzeciw Klasztora Hieronimitów i w pobliżu Wieży Belém. Obecnie właśnie w CBB odbywa się najwięcej koncertów, wystaw i wydarzeń kulturalnych. Początkowo obiekt został zaprojektowany, by pomieścić biura krajowe podczas portugalskiej prezydencji w Unii Europejskiej, z czasem ewoluował i do środka trafiła przestrzeń na konferencje, wystawy czy wydarzenia artystyczne.
Pomniki przedstawiające Jezusa w zwycięskiej postawie, jako władcę świata, są znane na całym świecie. Najbardziej rozpoznawalnym elementem wznoszącym się nad lizbońskim wybrzeżem Atlantyku i rzeki Tag jest pomnik Chrystusa Króla w sąsiedniej, leżącej na południowym brzegu estuarium miejscowości o nazwie Almada. Inspiracją był posąg Odkupiciela z Rio de Janeiro w Brazylii, po tym jak stołeczny kardynał Patriarcha odwiedził ten brazylijski zabytek. Główną intencją przyświecającą budowniczym była chęć zawierzenia całego kraju opiece Syna Bożego.
Pomnik odkrywców (pt. Padrão dos Descobrimentos) położony jest w lizbońskiej dzielnicy Belém na północnym wybrzeżu estuarium rzeki Tag. Powstał jako hołd dla minionej ery odkryć geograficznych narodu portugalskiego, w czasach gdy kraj uchodził za talassokrację. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo, gdyż wznosi się nad destynacją statków powracających z transoceanicznych wypraw będących źródłem potęgi portugalskiego imperium.
Lizbońskie lotnisko jest położone około siedmiu kilometrów na północny wschód od centrum miasta. W styczniu 2019 roku portugalski rząd ogłosił plan o wartości ponad jednego miliarda euro na rozbudowę obecnego portu, a także budowę nowego lotniska w podlizbońskim Montijo. Budowa nowego portu jest krytykowana przez przyrodników i ekologów ze względu na plany budowy na terenie aktualnych stref lęgowych w dolinie Tagu.
Pałac Narodowy (pt. Palácio Nacional de Sintra) położony w samym centrum miasta ze względu na swój wygląd jest jednym z najbardziej charakterystycznych budynków Sintry. Dwie, niezwykle charakterystyczne stożkowe wieże, dawniej mające funkcje kominów, trafiają na wiele pocztówek z górskiego miasta. Sama budowla, mimo minimalistycznej fasady, w środku kryje wiele wspaniałości.
Zabytek mnichów doskonale wpisuje się w krajobraz Sintry i lasu Serra de Sintra, tworząc zaskakujące połączenia z otaczającą naturą. Prostota w ornamentyce, skromność wykończenia wpisuje się w filozofię wspólnoty Kapucynów. „Korkowy konwent” jest wart odwiedzenia nie tylko ze względu na przyrodę, lecz może przede wszystkim dzięki drobnym dekoracjom z narodowego drzewa Portugalii.