Most 25 kwietnia jest jednym z najbardziej charakterystycznych symboli Lizbony. Ta dwupoziomowa konstrukcja licząca sobie dokładnie 2278 metrów długości łączy Lizbonę ze zlokalizowaną po drugiej stronie Tagu Almadą. Most, który doskonale widać z centralnej części stolicy Portugalii do złudzenia przypomina słynny Golden Gate z San Francisco. Co warto o nim wiedzieć, kiedy można nim przejść i gdzie zrobić najładniejsze zdjęcia? Wszystko w tym wpisie!
Spis treści
Historia budowy mostu
Pierwsze pomysły na most łączący dwie strony Tagu pojawiały się już na początku XIX wieku. Najpierw zamierzono wybudować połączenie w miejscu aktualnego mostu Vasco da Gama, jednak rząd portugalski zdecydował się na inwestycję w mniejszym przesmyku Tagu. Tak obok miejscowości Vila Franca de Xira, powstał mierzący niewiele ponad kilometr most Marechal Carmona. Szybko jednak okazało się, że nie zaspokaja on portugalskich apetytów, często korkując się, będąc do tego oddalonym sporo od Lizbony. Formalnie pierwsza propozycja budowy mostu łączącego Lizbonę z Almadą padła dopiero w 1953 roku. Według planów miała to być wystarczająco potężna konstrukcja, która skutecznie łączyłaby centrum stolicy Portugalii z pobliskimi, mniejszymi miejscowościami. Dopiero sześć lat później zdecydowano się jednak ogłosić międzynarodowy przetarg, a w 1960 roku wyłoniono już ostatecznego zwycięzcę, firmę American Bridge Company. To właśnie konstruktorzy z tego przedsiębiorstwa odpowiadali za wcześniejszą budowę innego mostu w San Francisco – Oakland Bay. I to właśnie ten most stał się inspiracją, nie porównywany często z mostem w Lizbonie most Golden Gate.
Dwa lata później rozpoczęto budowę mostu, przy którym pracowało ponad trzy tysiące konstruktorów. Ze względu na niewystarczającą ilość odpowiedniego materiału w Europie, amerykańska firma postanowiła ściągnąć stal prosto ze Stanów Zjednoczonych. Uroczyste oddanie konstrukcji nastąpiło w sierpniu 1966 roku, dokładnie sześć miesięcy wcześniej niż pierwotnie planowano. Most początkowo nosił imię premiera-dyktatora Antonio Salazara, który był inicjatorem całego przedsięwzięcia. W 1974 roku postanowiono zmienić jego nazwę na 25 kwietnia, aby w ten sposób upamiętnić rewolucję goździków, która zakończyła dyktaturę.
Konstrukcja mostu
Most 25 kwietnia ma ponad dwa kilometry długości. Podstawa głównego przęsła liczy sobie dokładnie 1,013 metrów, a jego dwa główne filary osiągają wysokość 190 metrów. W najwyższym miejscu konstrukcja wznosi się na wysokość siedemdziesięciu metrów, tak aby mogły pod nią swobodnie przepływać większe statki. Od samego początku wiadomo było, że z czasem do mostu dobudowane zostaną kolejne poziomy – początkowo inwestycje zmniejszono przez oszczędności i kryzys finansowy w Portugalii. Most do pierwotnych panów rozbudowano dopiero w 1999 roku, kiedy oddano nowy poziom kolejowy i poszerzono autostradę z czterech do sześciu pasów.
Całkowity koszt budowy mostu wyniósł ostatecznie ponad 2,2 miliarda escudo. Planowano, że spłata budowy konstrukcji zajmie dokładnie dwadzieścia lat, a po tym czasie rząd zniesie wszystkie opłaty drogowe, jednak w rzeczywistości nigdy do tego nie doszło. Po tym okresie portugalskie władze zdecydowały się przekazać koncesję firmie Lusoponte (zarządza również mostem Vasco da Gama), która otrzymała dzierżawę na kolejne czterdzieści lat.
Most 25 kwietnia dedykowany jest wyłącznie osobom zmotoryzowanym. Nie ma tutaj żadnej ścieżki dla pieszych, ani nawet dla rowerzystów. Obecnie opłata za wjazd samochodu osobowego wynosi dokładnie 1,50 Euro. Warto również zauważyć, że jest to najdłuższa tego typu wisząca konstrukcja w Europie. Na świecie plasuje się zaś na dwudziestym siódmym miejscu. Według danych z 2006 roku, każdego dnia most 25 kwietnia pokonuje 150 tys. samochodów dziennie. Intensywny jest również ruch kolejowy między Lizboną, a Almadą – pod mostem 25 kwietnia codziennie przejeżdża ok. 160 pociągów.
Opłaty na moście 25 kwietnia
Przejazd mostem to koszt 1,50 euro. Opłata pobierana jest tylko za wjazd do Lizbony. Płatność następuje elektronicznie – wymagany jest transmiter Via Verde bądź inny toll.
Zwiedzanie mostu 25 kwietnia
Wejście na most 25 kwietnia nie jest możliwe poza jednym dniem w roku. Począwszy od 1991 roku, co roku w marcu odbywa się półmaraton, którego trasa rozpoczyna się właśnie na moście 25 kwietnia. Bez obaw – nie musisz brać udziału w maratonie, by przejść mostem czy mieć ładne zdjęcie. Wystarczy dołączyć się do tłumu widzów, którzy robią dokładnie to samo.
Punkt widokowy na moście 25 kwietnia
27 września 2017 został otworzony punkt widokowy Experiência Pilar 7 na siódmym filarze mostu, zaraz za znakiem informującym o wjeździe na most. Punkt widokowy składa się z niewielkiej wystawy prezentującej budowę mostu i przezroczystej windy, prowadzającej nas tuż obok pasów ruchu na moście. Jeśli szukamy ciekawego punktu widokowego na Lizbonę, wybór tego miejsca jest dobrym rozwiązaniem. 😉 Nie zamieszczam zdjęć z widokiem na sam punkt widokowy – moim zdaniem popsuje to całą zabawę. Ten punkt widokowy trzeba zobaczyć samemu, jeśli jednak masz lęk wysokości, nie jest to dobry wybór!
Bilet kosztuje 6 Euro + 1,5 euro, jeśli zdecydujemy się na doświadczenie VR (bezpłatnie z kartą Lisboa Card). Wejście jest możliwe od 10:00 do 20:00 od maja do września i od 10:00 do 18:00 od października do kwietnia. Punkt widokowy na moście 25 kwietnia zamknięty jest 25 grudnia.
Widok z punktu widokowego Pilar 7
Most 25 kwietnia – najlepsze zdjęcia
Jeśli chcesz wykonać dobre zdjęcia mostu 25 kwietnia, najbardziej polecam okolice zabudowań portowych po stronie Almady – Quinta da Arealva. Znajdują się zaraz za windą pod pomnikiem Cristo Rei i muzeum marynarki. Możesz dojść do nich od portu w Almadzie, mijając znaną z programów podróżniczych restaurację Ponto Final z malowniczym widokiem na most i Tag.
Opuszczony magazyn wina Quinta da Arealva to jedna z moich ulubionych foto miejscówek
Po stronie Lizbony warto wybrać punkt widokowy lub okolice parkingu usytuowanego pod samym mostem i dok Santo Amaro.
Widok z doków w Lizbonie na pomnik Chrystusa Zbawiciela znajdujący się w podlizbońskiej Almadzie.
