Ajuda jest jednym z najstarszych ogrodów botanicznych w Portugalii. Mimo swojego uroku, ze względu na lokalizację, często jest omijany przez turystów. Moim zdaniem będąc dłużej w Lizbonie i planując odwiedziny dzielnicy Belém, koniecznie trzeba dodać go do swojej listy „do zobaczenia”. Dlaczego? Wszystkie argumenty znajdziecie w tym krótkim przewodniku.
Jak każda europejską stolica, także Lizbona posiada ogromną ilość zbiorów sztuki, udostępnionych dla milionów turystów odwiedzających w ciągu roku miasto u ujścia Tagu. Jednym z najważniejszych miejsc dla wielbicieli historii na mapie Lizbony jest Museu Nacional de Arte Antiga, gromadzące dzieła powstałe od średniowiecza do XIX wieku. Na terenie muzeum znajduje się ponad 40 tys. eksponatów, a za najważniejszy z nich uznawany jest wspaniały tryptyk „Kuszenia świętego Antoniego” autorstwa Hieronima Boscha.
Park Edwarda VII jest wspaniałym parkiem miejskim rozciągającym się na powierzchni 26 hektarów w samym centrum Lizbony. Za jego granice uchodzą brzegi placu Markiza de Pombal oraz jezdnie arterii Avenida da Liberdade. W środku parku chowa się Estufa Fria, blisko ośmiohektarowy ogród szklarniowy.
Sintra jest miejscem przepełnionym urokliwymi rezydencjami szlacheckimi, eleganckimi kamienicami i dostojnymi pałacami. W ten niesamowity klimat, bajkowego świata idealnie wpisuje się położony nieco na uboczu Palácio de Seteais. Aby się do niego dostać należy udać się w krótką, acz niezwykle piękną przejażdżkę po krętych drogach przebiegających w poprzek gór Serra de Sintra. Obecnie w zabytkowych zabudowaniach rozgościł ekskluzywny hotel, którym opiekuje się grupa Tivoli Hotels & Resorts.
Wieża Vasco da Gama to kolejny obiekt w dzielnicy Oriente, który trzeba zobaczyć. Dawniej piękny punkt widokowy, dziś tylko punkt orientacyjny i hotel z luksusową restauracją o panoramicznym widoku położony tuż przy pięknym parku Muzyki. Mimo zamknięcia dla zwiedzających wieża w kształcie karaweli zapiera wciąż dech w piersiach swoją wielkością i urokliwym położeniem.
Portugalska kuchnia, choć w Polsce prawie nieznana, obfituje w ciekawe połączenia najczęściej spotykanych składników: przypraw, takich jak kolendra, kapusty galicyjskiej i ryb: dorady, sardynek czy dorsza. Najpopularniejszym daniem tej kuchni jest bacalhau. Konserwowany na słono dorsz przyrządzany jest na tysiące sposobów i wciąż każdego dnia spożywa go kilkanaście procent Portugalczyków.
Trudno sobie współcześnie wyobrazić o ile uboższe w dzieła sztuki byłyby galerie i muzea, gdyby nie postacie filantropów i mecenasów sztuki. Na terenie Portugalii jedną z takich postaci był ormianin Calouste Gulbenkian. Po jego śmierci, fundacja spełniła ostatnie życzenie swojego założyciela o przeznaczeniu fortuny na opiekę nad eksponatami światowych artystów.
„Perła w koronie Portugalii”, tak najczęściej określana przez Portugalczyków jest niewielka miejscowość pod Lizboną. „Jeśli masz 24 godziny na Portugalię – spędź je w Sintrze” słyszałem wielokrotnie, gdy znajomi polecali „swoje” miejsca na mapie kraju korka. Sintra dla Portugalczyków jest tym czym dla nas Zamek na Wawelu czy Krupówki w Zakopanem. Miejscem, które musi odwiedzić każdy przynajmniej jeden raz. Dlaczego?
Pokryty falującą mozaiką plac położony jest na północnych obrzeżach dzielnicy Baixa, czyli w tak zwanym Dolnym Mieście. Bezpośrednio na placu znajduje się stacja metra o tej samej nazwie. Pomimo, że dziś stanowi popularne miejsce spotkań niegdyś był areną krwawych, niechlubnych wydarzeń związanych z europejską walką przeciwko herezji.
Lizbonę można podziwiać na ogromną liczbę sposobów. Urok architektury stolicy Portugalii turyści poznają przechadzając się po wąskich, klimatycznych ulicach, jeżdżąc najbardziej znanym żółtym tramwajem czy jedną z tysięcy hulajnóg. Ważnym środkiem ułatwiającym przemieszczanie mieszkańców między niżej położonymi arteriami, a placami powyżej były od wieków windy.