Plac Terreiro da Se (Plac Katedralny) w Porto

Plac Terreiro da Sé uchodzi z pozoru za typowy obszar bezpośrednio pod katedrą. Nieuważni zwiedzający mogliby się bardzo pomylić, jeśli zabrakłoby im czasu na przyjrzenie się mu bliżej. Właśnie w tym miejscu skupia się co najmniej kilka wyjątkowo intrygujących zabytków, które warto poznać podczas eksploracji starówki Porto.

Wygląd placu

Sam plac, choć powstawał na równi z konstrukcją pierwotnej, średniowiecznej, miejskiej katedry, został znacznie poszerzony oraz rozbudowany dopiero w latach czterdziestych dwudziestego stulecia. Obecnie wyłożony jest kamiennymi płytami, tworząc coś na kształt litery “U”. Turysta idący od Calçada de Vandoma ma zawsze po swojej lewej stronie opasłe mury świątyni, zaś po prawej pojedyncze zabytki, czy też urokliwe rzeźby wraz z nostalgicznymi widokami na miasto. Przestrzeń kończy się ślepo przy murze trybunału kanonicznego, przynależącego do Kurii Metropolitalnej w Porto.

Intrygujące miejsca

Dzięki niewielkiej odległości od siebie wszystkie ze wspomnianych miejsc można zwiedzić w ciągu zaledwie kilku godzin.

Sé do Porto

Świątynię Se w Porto uznaje się zgodnie za jeden z najstarszych zabytków miasta i najważniejszy lokalny zabytek romański. Katedrę otaczają dwie kwadratowe wieże, z których każda jest wsparta na dwóch przyporach i zwieńczona kopułą. Fasada nie ma dekoracji i stanowi raczej mieszankę koncepcji architektonicznych. Taka idea oraz piękne, wczesnośredniowieczne w formie okno z rozetą, pod ostrym łukiem sprawia wrażenie swego rodzaju ufortyfikowania. Wnętrze kryje z kolei dużą niespodziankę w postaci barokowych motywów stylistycznych.

Casa do Cabido

Casa do Cabido jest kolejnym budynkiem z wielowiekową historią, którego ostateczny kształt nadały działania architektów zeszłego stulecia. Przyjmuje się, że początkowo pełnił rolę swego rodzaju dormitorium dla kanoników katedralnych, jednakże w 1708 roku zburzono go, aby odbudować po dwustu latach. Obecnie mieści się tu zasobne muzeum świątynne, którego ekspozycja obejmuje imponującą kolekcję narzędzi oraz szat liturgicznych, czy też bogatych mebli. Na piętrze znajdują się wystawowe pokoje Antecabido, Cartório i Kapituły. W tej pięknej przestrzeni, udostępnionej dla turystów dominują sprzęty z drzewa różanego i kasetonowy sufit.

Casa do Camara

Stary ratusz miejski w tej lokalizacji był już wznoszony mniej więcej od początków czternastego stulecia, początkowo w formie drewnianej. Później przyszła kolej na konstrukcję kamienną, która nie przetrwała tragicznego pożaru w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Pozostałości wiekowego budynku z dostępem od Rua de São Sebastião, lokalizują się obecnie nad romańskim murem, w miejscu które niegdyś zajmowała brama Santo Mártir. Nieregularny kształt zabytku składa się współcześnie jedynie z pozostałości po pierwotnych fundamentach z prostokątną, nowożytną wieżą nad wschodnim krańcem, nad której renowacją czuwał Fernando Távora.

Paço Episcopal

Pałac Biskupi ma prostokątny kształt z dziedzińcem pośrodku. Główna fasada jest pomalowana na biało z trzema rzędami okien i centralnym portalem z ciemnego granitu. Ramy wyższego rzędu okien posiadają ciekawe wykończenia rokokowe. Drzwi wejściowe zaś wieńczy balkon ozdobiony herbem biskupa Rafaela de Mendonça. Po wejściu do apartamentów gości przykuwa widok monumentalnych schodów. Składają się z kilku odrębnych fragmentów, które fantazyjnie przeprowadzono przez zabytek. Dzięki nim można bez przeszkód dotrzeć do komnat osiemnastowiecznych hierarchów katolickich.

Torre de D. Pedro Pitões

Wieża była pierwotnie czymś w rodzaju umocnień lub domu szlacheckiego, jednakże nie zachowała się do czasów nowożytnych. To co dziś mogą dostrzec turyści to jej wierna replika powstała zaledwie kilkadziesiąt lat temu. Plan konstrukcji obejmuje dwie prostokątne bryły, czyli wschodnią dwukondygnacyjną i zachodnią trzypiętrową, przegubową część pokrytą dachówką. Całość projektu idealnie współgra z zabudową placu katedralnego. 

Chafariz de São Miguel

Fontanna izoluje się odrobinę od innych zabytków, a opiera się o północną fasadę katedry Sé w Porto. Właściwie zaplanowano ją na ścianie, zaś po drugiej stronie muru znajduje się zakrystia parafialną i kaplica Najświętszego Sakramentu. Całość ma zakrzywiony profil z pilastrami w kształcie klina oraz górny gzyms tworzący zakrzywiony fronton do środka. Niewielki strumień wody tryska z urny do kamiennej misy. Z tyłu warto zwrócić uwagę na cienkie poręcze z kutego żelaza, oddzielające dwa peryferyjne wazony od środkowej części. W centrum zaś dominuje kolumna z płaskorzeźbą, na której Archanioł Michał trzyma miecz oraz tarczę. Ta religijna scena ma charakter rodzajowy i przypomina o historii pokonania szatana bożą mocą. Wieńczy ją na szczycie posąg tego samego anioła, tym razem w formie trójwymiarowej.

Pelourinho do Porto

To manuelińskie dzieło sztuki stanowi wprost doskonałą, dwudziestowieczną rekonstrukcję istniejącego w tym miejscu pręgierza z 1797 roku. W tym miejscu karano niegdyś złoczyńców, lecz dziś zbierają się tu turyści szukający wspaniałych panoram na południowe zabudowania Porto, leżące w dole, tuż za skarpą wzgórza katedralnego.