Wieża Vasco da Gama to kolejny obiekt w dzielnicy Oriente, który trzeba zobaczyć. Dawniej piękny punkt widokowy, dziś tylko punkt orientacyjny i hotel z luksusową restauracją o panoramicznym widoku położony tuż przy pięknym parku Muzyki. Mimo zamknięcia dla zwiedzających wieża w kształcie karaweli zapiera wciąż dech w piersiach swoją wielkością i urokliwym położeniem.
Spis treści
Historia powstania wieży Vasco da Gama
Wieża Vasco da Gama została zbudowana jako jeden z kilku nowoczesnych budynków w dzielnicy Oriente, które wzniesiono przy okazji wystawy Expo w 1998 roku. Obok wieży są to m.in. most Vasco da Gama, oceanarium, dworzec Lizbona Oriente, nowa linia metra czy piękny park Narodów.
Widok na dawny punkt widokowy i hotel Myriad
Zarys oraz pomysł na budynek wieży Vasco da Gama jest wynikiem pracy wybitnych projektantów Leonora Janeiro, Nicholasa Jacobsa oraz firmy architektonicznej Skidmore, Owings i Merrill. Zgodnie z przyjętymi planami u podstawy budynku zorganizowano trzypiętrowy pawilon ekspozycyjny Unii Europejskiej. Przestrzeń publiczna po zakończeniu wydarzenia miała być jak najszybciej wynajęta na powierzchnię biurową, lecz nigdy nie znalazła chętnych najemców. Przez kolejne lata gościła jedynie okazjonalne bankiety i wydarzenia, jak na przykład premiera samochodu Mini Cooper na początku XXI wieku. Brak zainteresowania spowodował zamknięcie obiektu w 2004 roku dla zwiedzających.
Widok na most, wieżę Vasco da Gama i kolejkę linową
Próbę reaktywacji wieży podejmowały liczne przedsiębiorstwa, na przykład Optimus Telecommunications, które sponsorowało ekwilibrystyczną próbę zdobycia szczytu budynku przez francuskiego wspinacza Alaina Roberta. Musiało minąć kilka lat, aby firma opiekująca się pobliskim terenem Parque Expo otrzymała pozwolenie na ekspansję poza brzeg rzeki w celu budowy luksusowego hotelu o dwudziestu piętrach, według projektu portugalskiego architekta Nuno Leónidasa. Podstawa wieży została rozebrana między lipcem a wrześniem 2007 roku, torując drogę do wzniesienia pięciogwiazdkowej konstrukcji noszącej nazwę „Myriad”, którą otworzono pół dekady później. W 2018 roku otworzono restaurację Fifty Seconds, która została wyróżniona gwiazdką Michelin.
Architektura budowli
Wieża została zbudowana na bazie potężnego, betonowego rdzenia centralnego i stalowej ramy w kształcie ogromnego żagla. Motyw ten nawiązuje do jednopokładowych karaweli, których portugalscy odkrywcy używali w swoich podróżach podczas złotej epoki odkryć geograficznych na przełomie XV i XVI wieku. Środkowy filar może przypominać turystom maszt, a platforma u góry ma przywodzić na myśl marynarskie, bocianie gniazdo obserwacyjne. U podstawy wieży stała niegdyś konstrukcja przedstawiająca niejako dziób statku. Współcześnie zastępuje ją bryła nowoczesnego hotelu. Wieża wraz z iglicą na szczycie tarasu widokowego wznosi się na wysokość 145 metrów, co czyni ją jedną z najwyższych budowli w Lizbonie. Ustępuje jedynie pylonom mostów Vasco da Gama i 25 kwietnia.
Kolejka linowa „Telecabine”
Kolej linowa “Telecabine Lisbon” również powstała z okazji Expo 1998. Poruszają się po niej ośmioosobowe wagoniki, a jej szczyt rozpościera się trzydzieści metrów nad linią brzegową estuarium rzeki Tag. Dystans, jaki pokonują turyści w czasie dziesięciominutowej wycieczki obfitującej w zapierające dech widoki na wybrzeże oraz nowoczesny most, wynosi nieco ponad jeden kilometr. Stacja początkowa, zwana południową mieści się na terenie Oceanarium (Passeio de Neptuno), a koniec trasy wyznaczono u starych fundamentów wieży górującej nad okolicą (Passeio das Tágides).
Punkt widokowy na wieży Vasco da Gama
Restauracja River Lounge w wieży Vasco da Gama
Niestety, punkt widokowy na samej wieży nie jest już dostępny. Turyści mogą za to podziwiać panoramę ujścia rzeki Tag do Oceanu Atlantyckiego podczas delektowania się posiłkiem w ekskluzywnych restauracjach. Pierwsza z nich to River Lounge na wysuniętym od brzegu tarasie na parterze hotelu. Ceny oscylują od 20 do 30 za jedno danie, menu bazuje na rybach wymieszanych z domową kuchnią portugalską według pomysłu szefa kuchni, Frederica Breitenbuchera.
Restauracja wyróżnia się pięknym, panoramicznym tarasem
Druga z nich to wspominana już, umiejscowiona na szczycie hotelu, restauracja Fifty Seconds. Ceny oscylują od kilkudziesięciu euro za jedno danie do prawie dwustu za zestaw szefa kuchni, którym jest Martin Berasategui. Restauracja została wyróżniona jedną gwiazdką Michelin.
Zdjęcia restauracji pochodzą od hotelu Myriad.
