Pałac Queluz jest zaskakującym i pełnym niesamowitych historii miejscem. W swych dziejach uchodził za dyskretne schronienia dla podupadającej na zdrowiu psychicznym królowej Marii I, oficjalną królewską rezydencję, a także ostatnią bazę pobytu władców przed internowaniem w Brazylii. Mimo, że sam Palácio de Queluz jest znacznie mniejszy od francuskiej rezydencji, często określa się go „portugalskim Wersalem”. Stanowi idealny obraz tendencji w architekturze portugalskiej XVIII wieku i manifestację kultury dworskiej tego okresu. I niech nie przerazi Cię ten odrobinę zabrudzony widok pałacu z frontu – środek i ogrody, niesamowicie urzekają!
Lizbona jest miastem zabytków i pereł architektury, nie wszystkie jednak pochodzą z dawnych czasów. Stolica Portugalii uchodzi także za perłę architektury użytkowej, za której zwieńczenie uznaje się Gare do Oriente. Dworzec położony właściwie w samym sercu Lizbony obsługuje 75 milionów pasażerów rocznie.
Zamek Maurów jest wiekową pamiątką po panowaniu przybyszów z Afryki. Wznosi się na wzgórzu otaczającym Sintrę. Ponad tysiąc lat historii fortyfikacji sprawia, że to jedna z najciekawszych atrakcji, szczególnie dla turystów pragnących poznać bliżej dzieje muzułmańskiej okupacji i chronologii zwycięskiej rekonkwisty na Półwyspie Iberyjskim.
Palácio de Monserrate jest wyjątkową rezydencją położoną w bezpośredniej okolicy Sintry. Kompleks parku oraz zabudowań stanowi unikalną w skali światowej wersję dziewiętnastowiecznego eklektyzmu. Pałac łączy wpływy gotyckie, indyjskie, a także mauretańskie wraz z egzotycznymi, roślinnymi motywami, które harmonijnie współgrają z instalacjami na zewnątrz. W ogrodach znajdują się gatunki flory ze wszystkich zakątków świata, zasadzone zgodnie z ich naturalnym siedliskiem geograficznym.
Palacio Nacional da Pena to bodaj najważniejszy zabytek w Sintrze, który społeczność międzynarodowa doceniła w 1995 roku, wpisując na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Mieszkańcy Portugalii zaś, dziesięć lat później, uznali pałac za jeden z Siedmiu Cudów architektonicznych swojego kraju. Jego bajkowy, niezwykły lub wręcz kiczowaty wygląd rozpoznać można z wielu kilometrów, gdyż budynek usytuowany jest na wzgórzu nad ogromnym parkiem wokół miasta o średniowiecznym rodowodzie.
Quinta da Regaleira jest kompleksem bardzo trudnym do jednoznacznego zdefiniowania. Zachwyt wzbudza w nim różnorodność form architektonicznych, przyrodniczych. W okolicach najbliższego sąsiedztwa Lizbony nie ma równie tajemniczego, czy też mistycznego miejsca. Charakter nadaje mu mnogość stylów budowlanych i koncepcji wykończeniowych, a aurę niepokoju wzbudzają między innymi ukryte w wielu zakamarkach symbole tajnych stowarzyszeń, na przykład wolnomularstwa. Zabytek znajduje się tuż obok historycznego centrum Sintry około trzydziestu kilometrów od Lizbony. Ta wspaniała rezydencja oraz przylegający do niej park z tunelami, setkami fontann oraz kaplic została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1995 roku.
Klasztor Karmelitów w Lizbonie jest współcześnie ogromnym pomnikiem, memoriałem, który stanowi zniszczony w wyniku trzęsień ziemi średniowieczny zespół sakralny. Pomimo, że nie pełni swojej typowej funkcji w miejskiej przestrzeni, uchodzi za ważny element na turystycznej mapie stolicy Portugalii. Klasztor mieści w swoich murach muzea – archeologiczne i gwardii narodowej.
Zamek świętego Jerzego znajduje się w lizbońskiej dzielnicy Santa Maria Maior. Stoi w dominującej pozycji na najwyższym wzgórzu zabytkowego centrum, zapewniając odwiedzającym jeden z najpiękniejszych widoków na miasto, czy ujście rzeki Tag. Od dwunastego stulecia zamek nieprzerwanie służy, w różnorodnych celach na przestrzeni lat, jako pałac królewski, koszary wojskowe, siedziba Archiwum Narodowego Torre do Tombo, a współcześnie jako monument narodowy i tłumnie odwiedzane przez turystów muzeum.
Lizbońska katedra Najświętszej Maryi Panny, po portugalsku nazywana Sé de Lisboa, jest najstarszą świątynią na terenie stolicy Portugalii. Została wybudowana w koncepcji stylu romańskiego, jednak trzęsienie ziemi, a także inne klęski żywiołowe sprawiły, że była wielokrotnie restaurowana i współcześnie uchodzi za nagromadzenie licznych wizji artystycznych późniejszych epok.
Półwysep Troia to współcześnie bardzo ważne miejsce na turystycznej mapie Portugalii. Jest usytuowany w gminie Grândola, tuż obok ujścia rzeki Sado do Oceanu Atlantyckiego. Charakteryzuje się długimi, piaszczystymi plażami, marinami z najdroższymi jachtami oraz motorówkami, unikatowym portem wzniesionym na drewnianych palach, a także wspaniałymi zabytkami okresu panowania Imperium Rzymskiego. Dostać się na niego można promem odpływającym z portowego miasta Setúbal, którego odległość od Lizbony wynosi zaledwie pięćdziesiąt kilometrów. Czyni to z tego miejsca idealną destynację dla pragnących odpoczynku od zgiełku miasta Portugalczyków i zagranicznych turystów, szukających wyjątkowych wrażeń wizualnych.